این دوره با هدف تبیین ساختار حدیثی در فضای فرهنگی اهل‌ سنت و بررسی میزان اعتبار روایات آن‌ها طراحی شده است. در این مسیر، با نگاهی تحلیلی به منابع و روش‌های نقل حدیث در میان عامه، تلاش می‌شود تصویری روشن از بستر تاریخی، فرهنگی و سیاسی انتقال معارف دینی در این فضا ارائه گردد.

از جمله محورهای اصلی این دوره، واکاوی تعصب‌آلود بودن نظام جرح و تعدیل در رجال‌شناسی اهل‌ سنت است؛ به‌گونه‌ای که راویانِ احادیث، در صورت اهانت به اهل‌بیت علیهم‌السلام‌، از سوی دانشمندان رجالی اهل سنت مورد توثیق قرار گرفته‌اند، در حالی که دیگران به‌سبب اندک نقدی بر دیگر خلفا و صحابی پیامبر‌ تضعیف شده‌اند. این سوگیری، به‌ویژه در قبال امیرالمؤمنین علیه‌السلام، نمود آشکاری یافته است.

همچنین در این دوره، به مواردی همچون سیاست ممنوعیت نقل و تدوین حدیث در صدر خلافت، سوزاندن متون روایی و اعتراف علمای اهل‌ سنت به تحریف و دگرگونی برخی ارکان دینی— مانند نماز—پرداخته می‌شود.

این سلسله جلسات تلاش دارد با استناد به منابع معتبر اهل‌ سنت، زوایای پنهان و کمتر گفته‌شده‌ای از روند شکل‌گیری باورهای دینی در این سنت را آشکار ساخته و مخاطب را نسبت به عمق آسیب‌های وارده بر میراث نبوی در این فضا آگاه نماید.